Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Μεγαλώνει η ελπίδα

Αναρτούμε άρθρο της Θεανώς Φωτίου* από την Εποχή

Τις τελευταίες ημέρες μεγαλώνει η ελπίδα για ένα αύριο χωρίς μνημόνια. Ενισχύεται η πεποίθησή μας ότι οι πολίτες που γεμίζουν τις ανοιχτές πολιτικές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στις πλατείες κάθε βράδυ, συμμετέχουν ουσιαστικά, αναζητώντας τα χαρακτηριστικά μιας νέας πολιτικής συλλογικότητας. Προσωπικά, έχω τη μεγάλη τύχη να μετέχω σχεδόν κάθε βράδυ σ’ αυτόν τον διάλογο. Δεν μοιάζουν καθόλου αυτές οι συγκεντρώσεις με προεκλογικές. Λείπουν οι μεγαλοστομίες, οι αμετροέπειες, οι δεκάρικοι λόγοι και οι ζητωκραυγές. Δεν υπάρχει κανένα πανηγυριώτικο κλίμα. Ο κόσμος είναι σοβαρός και συγκρατημένος. Δεν χειροκροτεί στις πολιτικές κορώνες, θέλει στοιχεία σαφή, επιχειρήματα που αποδεικνυονται, είναι επιφυλακτικός στις υποσχέσεις. Οι ερωτήσεις τους είναι αυστηρές, παίρνουν τον λόγο πολλοί με σαφήνεια, μετρώντας το χρόνο, διατυπώνουν τις απόψεις ή ερωτήσεις τους, και επανέρχονται αν δεν κατανοουν ή διαφωνούν με την απάντηση.
Η κλίμακα των συγκεντρώσεων επιτρέπει τον διάλογο, την προσωπική επαφή, τη γνωριμία. Με προσφωνούν συντρόφισσα και με συγκινούν βαθιά, γιατί αισθάνομαι πως το εννοούν. Είναι μια διαδικασία, από αυτές που ονειρευόμαστε μια ζωή, ως αριστεροί, ότι κάποτε θα συνέβαινε. Αισθανόμαστε το βάρος των προβλημάτων και των προσδοκιών, την απελπισία και την ελπίδα, την καχυποψία και την αμφιβολία. Την επιθυμία να εμπιστευτούν χωρίς το φόβο της διάψευσης. Οι προτάσεις και ενστάσεις καταγράφονται με στόχο την κωδικοποίηση και επεξεργασία.

Η τηλεοπτική φάκα

Παράλληλα συμμετέχουμε στα τηλεοπτικά τραπέζια. Εδώ το κλίμα είναι ασφυκτικό και δηλητηριασμένο. Όσο απελευθερωτικό και ζωογόνο είναι στις πλατείες, τόσο εδώ έχεις την εικόνα της κρυμμένης φάκας, που μπορεί κατά λάθος να πατήσεις. Έχεις τη βάσιμη υποψία ότι, χωρίς να ενδιαφέρονται για την απάντηση, ενδιαφέρονται για το θέαμα. Αν οι συνομιλητές και συνομιλητριες, συσκοτίζουν τα θέματα και συκοφαντούν, τόσο το καλύτερο, θα γίνει θεαματικός καβγάς. Οι απαντήσεις διαστρέφονται από όλους και όλες στη βάση προειλημμένων κλισέ. Ο χρόνος για να απαντήσεις συνήθως είναι ελάχιστος, ενώ οι τηλεοικοδεσπότες σπαταλούν άπειρο χρόνο για να διατυπώσουν αυτάρεσκα την ερώτησή τους και να διακόψουν το συνομιλητή τους, όποτε θεωρούν ότι είπε αρκετά. Κάτι σαν τα γνωστά τηλεπαιχνίδια, που σου λένε «ο χρόνος έληξε», μόνο που εδώ η κλεψύδρα είναι φαλκιδευμένη.
Φτιάχνεται έτσι μια εικονική πραγματικότητα αναξιόπιστη και παραπλανητική. Φαίνεται όμως πως η κοινή γνώμη δεν είναι πια χειραγωγήσιμη. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αξιοπιστία των ΜΜΕ έχει φθάσει στο ναδίρ. Όαση σ’ αυτήν την κατάσταση αποτελούν ορισμένες εκπομπές της δημόσιας τηλεόρασης, που επιβεβαιώνουν την πίστη μας για τα δημόσια αγαθά.

Η επόμενη μέρα

Η καθημερινή ενημέρωση από την επιτροπή τεκμηρίωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποτελεί τον πολυτιμότερο συνταξιδιώτη στις περιοδείες σ΄ όλη την Ελλάδα αυτόν τον καιρό. Το εύρος των θεμάτων είναι εξαιρετικά μεγάλο και απαιτεί σύνθετες επιστημονικές γνώσεις, παράλληλα με καίριες πολιτικές απαντήσεις. Η επιτροπή τεκμηρίωσης συγκροτεί αυτή την εποχή την πολιτική δεξαμενή γνώσης που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Υποκαθιστά το ελλείπον πολιτικό υποκείμενο με την έννοια του συλλογικού διανοούμενου.
Συγκροτούμε παράλληλα με σαφήνεια τις προτάσεις μας για την επόμενη μέρα. Στην παιδεία, που είναι ο χώρος που γνωρίζω και εργάζομαι, η συζήτηση διεξάγεται συλλογικά με πάθος και εντάσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ όλων των βαθμίδων. Η ευθύνη και η αγωνία να ανταποκριθούμε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα άμεσων και έμμεσων ενεργειών, είναι μεγάλη. Στις άμεσες προτάσεις περιλαμβάνεται ένα πλέγμα θεσμικών διοικητικών και λειτουργικών ενεργειών όπως:

α) αντιμετώπιση των μνημονιακών νόμων και της πολιτικής του δικομματισμού, δηλαδή:
• κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων που αφορούν την Παιδεία, όπως: οι Νόμοι Διαμαντοπούλου: Νόμος 4009/11, Νόμος Δια Βίου Μάθηση, Νόμος «Πρώτα ο μαθητής» του 2010, Νόμος για κατάργηση ΟΕΔΒ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Νόμος για την Έρευνα κ. ά.
• Καλλικρατικοί νόμοι – Απολύσεις:
– Πάγωμα διαδικασιών συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, απολύσεων και εφεδρειών.


β) Λειτουργία όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης
• Άμεση εκταμίευση των κονδυλίων για την Παιδεία. Αναπροσαρμογή των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, ώστε αυτά να κατευθυνθούν στις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.
• Εξασφάλιση της λειτουργίας των σχολείων και των ΑΕΙ τον Σεπτέμβριοι.
• Κάλυψη των εκπαιδευτικών και διοικητικών κενών σε όλες τις βαθμίδες.
• Βιβλία στα σχολεία και συγγράμματα στα πανεπιστήμια.
• Επαναλειτουργία σχολικών και πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών.

γ) Δημιουργία δομής αλληλεγγύης και αντιμετώπισης της φτώχειας σε σχολεία και ΑΕΙ:
• Ανασυγκρότηση μαθητικής και φοιτητικής μέριμνας – σίτιση – στέγαση.
• Οργάνωση σχολικών συσσιτίων σε περιοχές με μεγάλα προβλήματα λόγω κρίσης.
• Δωρεάν προληπτικός υγειονομικός έλεγχος των παιδιών που δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη.

δ) Ανακούφιση των οικογενειών από τις τεράστιες δαπάνες για τη μόρφωση
Η συνολική μας πρόταση για το Δημόσιο Σχολείο και Πανεπιστήμιο έχει σαφές ταξικό πρόταγμα και συμβάλλει δραστικά στην οικονομική ανακούφιση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Μακροπρόθεσμα στοχεύει στην ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

ε) Σύνταξη Νέου Καταστατικού Χάρτη για την Εκπαίδευση
 Είναι χρέος μας να συντονίσουμε μέσα από ένα πραγματικό διάλογο όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς, τους μαθητές, φοιτητές και γονείς του βασικότερου επενδυτικού κεφαλαίου που διαθέτουμε. Να σταματήσουμε τη μετανάστευση νέων επιστημόνων και την απαξίωση των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης.
Σημαντικότερο όμως όλων είναι να εμπνεύσουμε τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, αποκαθιστώντας την αξιοπρέπεια και αξιοπιστία τους που καταρράκωσε η κ. Διαμαντοπούλου, για να ηγηθούν της Αναγέννησης της Παιδείας του τόπου μας σε συνθήκες κρίσης και να επεξεργαστούν ένα νέο καταστατικό χάρτη, που μόνο η ένθερμη στήριξη και συμμετοχή τους μπορεί να υλοποιήσει.

Δέσμευση και συμμετοχή

 Με τις προτάσεις αυτές στο μυαλό μου επιστρέφω κάθε βράδυ στις πλατείες.
Οι απαντήσεις δεν είναι πάντα εύκολες απαιτούν γνώση και σαφήνεια. Απλοποιούμε το λόγο μας και συγκεκριμενοποιούμε τις προτάσεις μας, όσο περνούν οι μέρες. Είναι μια διαδικασία non finito, με στοιχεία αμεσοδημοκρατικά, εξαιρετικά απελευθερωτική και ελπιδοφόρα, η οποία παραπέμπει στην αρχαία αγορά. Οι πολίτες αρθρώνουν δημόσιο λόγο, εγκαταλείπουν τον ρόλο του παθητικού τηλεθεατή και ως ενεργούμενα της ιστορίας συμμετέχουν στο πρόγραμμα του κόμματος της αριστεράς που επιθυμούν να τους κυβερνήσει.
Αυτό είναι το νέο που φέρνει στο καταθλιπτικό προεκλογικό τοπίο ο ΣΥΡΙΖΑ. Καμία άλλη πολιτική δύναμη δεν κάνει αυτό το δημόσιο διάλογο. Συνεχίζεται με αυτόν τον τρόπο ο διάλογος που ξεκίνησαν οι πολίτες στο Σύνταγμα, με στόχο ένα πολιτικό υποκείμενο να επικοινωνήσει τις προτάσεις του, να τις δοκιμάσει στον δήμο και να δεσμευτεί με τον πιο άμεσο τρόπο. Η συμμετοχή των πολιτών σ’ αυτή τη διαδικασία εγγράφει και τη μελλοντική τους ενεργητική δέσμευση. Είναι τα πρώτα βήματα της εξόδου του λαού στο προσκήνιο της ιστορίας για να διαχειριστεί τη μοίρα του και το μέλλον του. Αυτή η πραγματικότητα ακυρώνει την καθημερινή τρομοκρατία των ΜΜΕ και θρυμματίζει το γυαλί της τηλεόρασης.
Αυτή η διαδικασία μας δίνει κουράγιο για την επόμενη μέρα. Κάνει τον τρόμο των μνημονίων παρελθόν και ανοίγει το δρόμο στην ελπίδα.

* Η Θεανώ Φωτίου είναι πανεπιστημιακός, υποψήφια βουλευτίνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου