Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του ΕΜΠ για την κατάληψη του Κέντρου Δικτύου & Υπολογιστών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΚΤΥΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

Την Τετάρτη 5/12 αποφασίσαμε να καταλάβουμε για μία μέρα τα κέντρα δικτύων και υπολογιστών, ρίχνοντας παράλληλα τους αντίστοιχους mail server, σύμφωνα με τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων για το μπλοκάρισμα της ψηφοφορίας για την εκλογή Συμβουλίων Ιδρύματος. Η κίνηση αυτή αποτελεί μια συμβολική κίνηση, προσπαθώντας να αναδείξει απ΄ τη μία ότι οι αντιστάσεις των φοιτητών δεν πρόκειται να σταματήσουν με τον ορισμό της ημερομηνίας των εκλογών απ΄ το κρυφό πρυτανικό συμβούλιο της περασμένης εβδομάδας, απ΄ την άλλη τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα αυτής της διαδικασίας. Η εικόνα του ελληνικού πανεπιστημίου να έχει διοικήσεις που έχουν προκύψει όλες ηλεκτρονικά αλλά και η ίδια η διαδικασία που δρομολογήθηκε στα περισσότερα από αυτά (κρυφά πρυτανικά συμβούλια, διαβλητές ψηφοφορίες με ενστάσεις που δε λαμβάνονται ποτέ υπόψιν απ΄ τις εφορευτικές επιτροπές κτλ) δείχνει ότι πρώτο μέλημα του νόμου δεν ήταν μια «αναβάθμιση της δημοκρατίας των ιδρυμάτων» όπως λένε τα ΜΜΕ, αλλά αντίθετα να φιμώσει πάση θυσία τις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, να βρει τεχνικούς τρόπους να επιβάλλει τέτοιες διοικήσεις, εν τέλει να ξεπεράσει το γεγονός ότι οι αντιδράσεις φοιτητών, εργαζομένων και καθηγητών δεν επιτρέπουν σε αυτό το νόμο να υπάρξει σε καμία ζωντανή διαδικασία στο εσωτερικό των ελληνικών πανεπιστημίων. Εφαρμόζεται στα κρυφά, με «ψεύτικες» εκλογές, έξω από αυτά. Με υποψηφίους που δεν έχουν πάρει καμία θέση απέναντι στο πώς θα διοικήσουν το ίδρυμα, τι στάση κρατούν στα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους, τους καθηγητές και τους φοιτητές του Πολυτεχνείου, ακριβώς γιατί ο στόχος δεν είναι η δημοκρατική εκλογή ενός διοικητικού οργάνου, αλλά η επιβολή του και μαζί η επιβολή ενός εντελώς διαφορετικού μοντέλου πανεπιστημίου.

Από την πρώτη στιγμή ψήφισης του νόμου Διαμαντοπούλου αλλά και της συμπλήρωσής του με το νόμο Αρβανιτόπουλου βρεθήκαμε στο δρόμο δηλώνοντας ότι θα πάρουμε στις πλάτες μας το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο. Για εμάς οι νέες διοικήσεις είναι απλά η κερκόπορτα για τη εφαρμογή ενός πλαισίου λειτουργίας που θα καταργήσει στην πράξη κάθε έννοια δημόσιας εκπαίδευσης. Θα κληθούμε να σπουδάσουμε με δίδακτρα, χωρίς δωρεάν συγγράμματα, με πτυχία τσακισμένα που δεν θα κατοχυρώνουν τίποτα για την επόμενή μας μέρα, με ανύπαρκτες φοιτητικές παροχές (σίτιση-στέγαση). Θα κληθούμε να σπουδάσουμε σ΄ ένα πανεπιστήμιο που θα μας πετάει απ’ έξω, και θα αντιμετωπίζει όσους αντιδρούμε με συλλήψεις και καταδίκες όπως στο ΑΠΘ. Σ΄ ένα πανεπιστήμιο σκλαβωμένων εργολαβικών εργαζόμενων, καθηγητών που εξαρτώνται από τους διορισμένους manager και φοιτητών που δε θα πρέπει να έχουν λόγο για το χώρο που σπουδάζουν.

Η κοινωνική πραγματικότητα των μνημονίων και των συνεχιζόμενων μέτρων απ΄ την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ μας υπόσχονται ένα μέλλον φτώχειας και ανεργίας. Η κυρίαρχη πολιτική θέλει να μας πείσει είτε να αποδεχτούμε ότι ένας στους δύο θα είναι άνεργος, είτε να μεταναστεύσουμε για να αναζητήσουμε στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Η δική μας γενιά δε μπορεί να χωρέσει σε μια τέτοια ζωή όπως τη διαμόρφωσαν. Γι΄ αυτό το λόγο αγωνιζόμαστε τα 2 τελευταία χρόνια και θα συνεχίσουμε ν΄ αγωνιζόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους και τους καθηγητές για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, τόσο μέσα στο πανεπιστήμιο όσο και εκτός αυτού. Καλούμε όλη την πολυτεχνειακή κοινότητα να κλείσει το ίδρυμα την Δευτέρα 10/11, μέρα διεξαγωγής της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, να δείξει με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι τα συμβούλια και τα πανεπιστήμια όπως τα θέλουν βρίσκονται έξω από το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο για το οποίο εμείς παλεύουμε, ότι αυτές οι εκλογές και αυτός ο νόμος δεν είναι μια δημοκρατική επιλογή της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά μια επιβολή της κυβέρνησης. Αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη για το μπλοκάρισμα των διαδικασιών εφαρμογής του νόμου, απέναντι σε όσους μας παρουσιάζουν ως «μειοψηφίες», «φασίστες», «αλήτες και τεμπέληδες», έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι αυτός ο αγώνας εκπροσωπεί την αγωνία της γενιάς μας που προσπαθούν να τη διαγράψουν απ΄ το χάρτη, και πολύ περισσότερο την ελληνική κοινωνία που εδώ και πολλά χρόνια απαιτούσε, αγωνιζόταν και συνεχίζει να το κάνει για ένα μαζικό, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΜΠ