Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Και με τη «βούλα» η καύση στον ΠΕΣΔΑ Αττικής - «μαγειρεύεται» planB

ΠΡΩΣΥΝΑΤ | 21.03.2016



Μια ουσιαστική συζήτηση για τους νέους περιφερειακούς σχεδιασμούς διαχείρισης αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) -και στην Αττική- έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, από την περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στην περιφέρεια Αττικής, με απόφαση του ΕΔΣΝΑ εδώ και ένα χρόνο, δουλεύουν για την αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ, παράλληλα, μια πολυμελής ομάδα τεχνικών του ΕΔΣΝΑ και ένα μελετητικό γραφείο, σαν εξωτερικός συνεργάτης. Παρουσίασαν ένα κείμενο αναθεώρησης, που υπερψηφίστηκε από το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής στις 8/10/2015.

Το κεί­με­νο αυτό πα­ρου­σί­α­ζε τε­ρά­στια προ­βλή­μα­τα και στον προ­σα­να­το­λι­σμό του και στο πε­ριε­χό­με­νό του. Γι αυτό και δέ­χτη­κε ισχυ­ρό­τα­τη κρι­τι­κή. Έτσι, το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο,παρά τη ψή­φι­σή του, ανα­γκά­στη­κε να απο­φα­σί­σει να συ­νε­χι­στεί η επε­ξερ­γα­σία του­και να επα­νέλ­θει για συ­ζή­τη­ση ένα τε­λι­κό σχέ­διο ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ. Η ομάδα ερ­γα­σί­ας και το γρα­φείο με­λε­τών ξα­να­πιά­νουν δου­λειά και μετά από πέντε (5) μήνες, στις αρχές του Φλε­βά­ρη του 2016, πα­ρου­σιά­ζουν το τε­λι­κό σχέ­διο. Το σχέ­διο αυτό εξα­κο­λου­θεί να έχει τις βα­σι­κές πα­θο­γέ­νειες του προη­γού­με­νου. Πα­ρό­λα αυτά και όπως είναι φυ­σιο­λο­γι­κό, υπο­θέ­του­με ότι η διοί­κη­ση της πε­ρι­φέ­ρειας και του ΕΔΣΝΑ έχουν κα­τα­στα­λά­ξει στο τι θέ­λουν και τι επι­διώ­κουν, μετά από μήνες και χρό­νια προ­βλη­μα­τι­σμών και με­λε­τών.

Λα­θρο­χει­ρία της τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής

Να, όμως, που τα πράγ­μα­τα δεν είναι ακρι­βώς έτσι. Στη συ­ζή­τη­ση του τε­λι­κού σχε­δί­ου στην ΕΕ του ΕΔΣΝΑ, στις 23/2/2016, η ομάδα ερ­γα­σί­ας δη­λώ­νει ότι «Η ομάδα ερ­γα­σί­ας αξιο­λο­γεί ότι, ενώ ο χρό­νος τρέ­χει, οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις που έχουν τεθεί στο β΄ σχε­τι­κό για την ολο­κλή­ρω­ση της με­λέ­της του ΠΕΣΔΑ δεν έχουν ικα­νο­ποι­η­θεί, του­λά­χι­στον όσον είναι σε γνώση της ομά­δας, γε­γο­νός που δεν επι­τρέ­πει την ολο­κλή­ρω­ση του έργου που της ανα­τέ­θη­κε». Από τη μεριά του, το μέλος της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ κ. Ια­τρού, εντε­ταλ­μέ­νος για την ανα­θε­ώ­ρη­ση του ΠΕΣΔΑ, ανα­φέ­ρει: «επί της ου­σί­ας, πρό­κει­ται για το ίδιο σχέ­διο που εγκρί­να­μεμε την 281 από­φα­ση της Ε.Ε. της 5/8/2015, η οποία, σή­με­ρα συ­μπλη­ρώ­νε­ται ….».Αυτό που έχει, όμως, με­γα­λύ­τε­ρη ση­μα­σία είναι πως ο κ. Ια­τρού «θυ­μά­ται» -και το κα­τα­θέ­τει σαν προ­σω­πι­κή του εκτί­μη­ση- ότι: «Στο σχέ­διο από­φα­σης πρέ­πει να προ­στε­θεί ένα επι­πλέ­ον κε­φά­λαιο με τίτλο Υπο­στή­ρι­ξη της Και­νο­το­μί­ας και στο κε­φά­λαιο με τίτλο Συ­νέρ­γειες Σχε­δια­σμού πρέ­πει ακο­λού­θως να προ­στε­θεί πα­ρά­γρα­φος με τίτλο Συ­νέρ­γειες με τη Στρα­τη­γι­κή Έξυ­πνης Εξει­δί­κευ­σης της Πε­ρι­φέ­ρειας Ατ­τι­κής RIS-3 ως ακο­λού­θως:». Το κε­φά­λαιο αυτό ξε­κι­νά ως εξής:

«Για την επί­τευ­ξη των στό­χων του, το ΠΕΣΔΑ υπο­στη­ρί­ζει πα­ντός τύπου δρά­σεις τε­χνο­λο­γι­κής και ορ­γα­νω­τι­κής και­νο­το­μί­ας στο σύ­νο­λο των στα­δί­ων της δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των (πρό­λη­ψη, επα­νά­χρη­ση, ανα­κύ­κλω­ση, επε­ξερ­γα­σία, διά­θε­ση). Έμ­φα­ση δί­δε­ται:
Στις κα­θα­ρές τε­χνο­λο­γί­ες πα­ρα­γω­γής (πρό­λη­ψη πα­ρα­γω­γής απο­βλή­των), στην εξοι­κο­νό­μη­ση ενέρ­γειας, στην ανα­κύ­κλω­ση απο­βλή­των και κα­τα­σκευα­στι­κών υλι­κών, στην ανά­πτυ­ξη εφαρ­μο­γών των ανα­κτη­μέ­νων υλι­κών, και σε τε­χνο­λο­γί­ες όπως:

· Προηγ­μέ­νες Ανα­ε­ρό­βιες Διερ­γα­σί­ες Επε­ξερ­γα­σί­ας Απο­βλή­των

· Αε­ρό­βιες βιο­λο­γι­κές διερ­γα­σί­ες επε­ξερ­γα­σί­ας

· Προηγ­μέ­νες Θερ­μι­κές Μέ­θο­δοι Επε­ξερ­γα­σί­ας Απο­βλή­των

· Μέ­θο­δοι αδρα­νο­ποί­η­σης επι­κίν­δυ­νων ρύπων

· Απο­κα­τά­στα­ση εδα­φών και υδά­τι­νων απο­δε­κτών

· Προηγ­μέ­νες προ­σεγ­γί­σεις μη­χα­νι­κής ανα­κύ­κλω­σης

· Προηγ­μέ­νες μέ­θο­δοι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής πα­ρα­κο­λού­θη­σης»

Πα­ρα­κά­τω ο κ. Ια­τρού ζητά να κα­ταρ­γη­θούν οι χω­ρο­θε­τή­σεις του ν. 3164/2003 για την Ατ­τι­κή. Αί­τη­μα, σωστό μεν, αλλά όχι για τους ίδιους λό­γους με αυ­τούς που έχει στο μυαλό του ο κ. Ια­τρού και οι άλλοι θια­σώ­τες της αντί­λη­ψης «ούτε ένα κιλό σκου­πί­δια στον τόπο μου … (στη Φυλή κα­λύ­τε­ρα, ας είναι και καύση)».

Έχου­με και λέμε, λοι­πόν: 

· «Ανα­κα­λύ­πτε­ται», μετά από ένα χρόνο, ότι από την ανα­θε­ώ­ρη­ση του ΠΕΣΔΑ λεί­πει ένα ση­μα­ντι­κό κε­φά­λαιο. Την ίδια στιγ­μή, που το κεί­με­νο της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ έχει τε­ρά­στια κενά στη συ­γκε­κρι­με­νο­ποί­η­ση βα­σι­κών υπο­δο­μών και δρά­σε­ων.

· Η επε­ξερ­γα­σμέ­νη πρό­τα­ση του κ. Ια­τρού (;) δεν τί­θε­ται υπόψη των δύο ομά­δων με­λε­τη­τών.

· Η πρό­τα­ση δεν υπάρ­χει στα ει­ση­γη­τι­κά κεί­με­να της συ­νε­δρί­α­σης, ούτε έχει τεθεί υπόψη των μελών της ΕΕ (όλων, άραγε;).

· Η πρό­τα­ση, ανά­με­σα στο πλή­θος των φλυα­ριών που πε­ριέ­χει, απο­σκο­πεί στη «νο­μι­μο­ποί­η­ση» της επι­λο­γής της καύ­σης, γε­γο­νός που έρ­χε­ται σε αντί­θε­ση (και) με τις επι­τα­γές του νέου εθνι­κού σχε­δί­ου δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των (ΕΣΔΑ).

· Στο κεί­με­νο της από­φα­σης της ΕΕ (σελ. 6-8) πα­ρα­τί­θε­νται οι προ­τά­σεις της κ. Δού­ρου για τις αλ­λα­γές-προ­σθή­κες που πρέ­πει να γί­νουν στο κεί­με­νο των με­λε­τη­τών. Σε αυτές δεν πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται η πρό­τα­ση του κ. Ια­τρού. Πα­ρό­λα αυτά, χωρίς συ­ζή­τη­ση στην ΕΕ, στο τε­λι­κό κεί­με­νο της ανα­θε­ώ­ρη­σης που ακο­λου­θεί, η πρό­τα­ση του κ. Ια­τρού έχει πε­ρι­λη­φθεί αυ­τού­σια (σελ. 68), σαν κε­φά­λαιο 10.

· Η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ εγκρί­νει το κεί­με­νο της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ Ατ­τι­κής, στις 23/2/2016. Το ίδιο γί­νε­ται, με ευ­ρεία πλειο­ψη­φία, στο ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, στις 15/3/2016. Οπότε, οδεύ­ου­με ολο­τα­χώς και για την τε­λι­κή επι­κύ­ρω­ση από το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο, πριν ή ταυ­τό­χρο­να με τη συ­ζή­τη­ση της στρα­τη­γι­κής με­λέ­της πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών επι­πτώ­σε­ων (ΣΜΠΕ) της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ.

Έτοι­μο το σκη­νι­κό για τη με­τά­βα­ση στο planB

Εί­μα­στε πει­σμέ­νοι ότι δεν έχου­με να κά­νου­με, απλά, με τις προ­σω­πι­κές από­ψεις του κ. Ια­τρού. Υπάρ­χει ένα σκη­νι­κό πα­ρεμ­βά­σε­ων, με θε­σμι­κό αλλά και εξω­θε­σμι­κό τρόπο, με σκοπό να ακυ­ρω­θεί το νέο εθνι­κό σχέ­διο δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των (ΕΣΔΑ) και να απο­τρα­πεί η με­τά­βα­ση στο μο­ντέ­λο της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης, με έμ­φα­ση στην προ­δια­λο­γή των υλι­κών. Προ­τού καν ολο­κλη­ρω­θεί σαν εφαρ­μο­σμέ­νο σχέ­διο, προ­τού καν επι­χει­ρη­θεί να μπει σε εφαρ­μο­γή η απο­κε­ντρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση, προ­ε­τοι­μά­ζε­ται το planB, δη­λα­δή το σχέ­διο επα­να­φο­ράς στη λο­γι­κή της συ­γκε­ντρω­τι­κής επε­ξερ­γα­σί­ας των σύμ­μει­κτων, μέσω ΣΔΙΤ, αυτή τη φορά εμπλου­τι­σμέ­νο και με μο­νά­δες «ενερ­γεια­κής αξιο­ποί­η­σης» - καύ­σης απο­βλή­των ή προ­ϊ­ό­ντων επε­ξερ­γα­σί­ας απο­βλή­των.

Σε όσους/ες θε­ω­ρούν υπερ­βο­λι­κές αυτές τις εκτι­μή­σεις, θα θυ­μί­σου­με κά­ποια γε­γο­νό­τα των τε­λευ­ταί­ων μηνών:

· Στις αρχές Φλε­βά­ρη, η ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ φέρ­νει στην επι­φά­νεια σχέ­διο δη­μιουρ­γί­ας νέας μο­νά­δας επε­ξερ­γα­σί­ας σύμ­μει­κτων και μο­νά­δας καύ­σης στη Φυλή σε εκτά­σεις της ΟΕΔΑ Φυλής και του δήμου Φυλής. Υπουρ­γείο πε­ρι­βάλ­λο­ντος, πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής, ΕΔΣΝΑ και δήμος Φυλής δεν έχουν ψελ­λί­σει ούτε μία λέξη γι αυτό.

· Ο ανα­πλη­ρω­τής υπουρ­γός πε­ρι­βάλ­λο­ντος κ. Τσι­ρώ­νης, σε πα­ρα­πά­νω από μία πε­ρι­πτώ­σεις, έχει δη­λώ­σει την από­λυ­τη πε­ποί­θη­σή του για την πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή ασφά­λεια των μο­νά­δων καύ­σης, την οποία θε­ω­ρεί χρή­σι­μη και σε κά­ποιες πε­ρι­πτώ­σεις επι­βε­βλη­μέ­νη. Θε­ω­ρεί ότι είναι από­λυ­τα συμ­βα­τή με το νέο ΕΣΔΑ και οι μόνες εν­στά­σεις του είναι στο αν και κατά πόσο συμ­βα­δί­ζει με τις αρχές της «κυ­κλι­κής οι­κο­νο­μί­ας».

· Τα το­πι­κά σχέ­δια των δήμων της Ατ­τι­κής, στην πλειο­ψη­φία τους, εξα­κο­λου­θούν να επι­φυ­λάσ­σουν στους δή­μους το ρόλο της συλ­λο­γής και με­τα­φο­ράς, ακόμη και των προ­δια­λεγ­μέ­νων υλι­κών. Με άλλα λόγια, εξα­κο­λου­θούν να εξά­γουν σκου­πί­δια σε υπο­δο­μές που δεν υπάρ­χουν (ο ΧΥΤΑ Φυλής εξα­ντλεί­ται) και που ούτε η ανα­θε­ώ­ρη­ση του ΠΕΣΔΑ (σκό­πι­μα;) προ­βλέ­πει. Το αδιέ­ξο­δο πλη­σιά­ζει και η λύση της καύ­σης θα αρ­χί­σει να φα­ντά­ζει … σω­τή­ρια.

· Ει­δι­κό­τε­ρα, αρ­νη­τι­κό ρόλο παί­ζουν αυ­το­διοι­κη­τι­κοί πα­ρά­γο­ντες της ΒΑ Ατ­τι­κής, της ΝΑ Ατ­τι­κής, του δήμου Αθή­νας και άλλων δήμων του κέ­ντρου, που αρ­νού­νται να δε­χτούν στα όριά τους απο­κε­ντρω­μέ­νες υπο­δο­μές δια­χεί­ρι­σης. Η στάση τους συ­μπα­ρα­σύ­ρει και τους δή­μους του Πει­ραιά σε ανά­λο­γη άρ­νη­ση, οπότε τι μένει; Προ­φα­νώς η Φυλή, της οποί­ας συ­νε­χί­ζε­ται η λει­τουρ­γία και με το νέο ΠΕΣΔΑ και η καύση (πι­θα­νό­τα­τα, στη Φυλή και αυτή).

· Το κλίμα αυτό με­τα­φέ­ρε­ται και στις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες, στις οποί­ες αρ­χί­ζουν να ανα­πτύσ­σο­νται τά­σεις ανο­χής ή και απο­δο­χής της καύ­σης. Αλλού από το­πι­κι­σμό και και­ρο­σκο­πι­σμό (ούτε ένα κιλό σκου­πί­δια στον τόπο μου) και αλλού από άγνοια των κιν­δύ­νων της καύ­σης και των πραγ­μα­τι­κών δυ­να­το­τή­των για την εφαρ­μο­γή του μο­ντέ­λου της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης.

Η καύση δεν είναι η λύση

Το θέμα είναι τε­ρά­στιο και δεν εξα­ντλεί­ται στο πλαί­σιο αυτής της πα­ρέμ­βα­σης. Σε όσους/ες, όμως, προ­σπα­θούν να ωραιο­ποι­ή­σουν την κα­τά­στα­ση και όσους πεί­θο­νται εύ­κο­λα από αυτήν την επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία, ας πούμε τα εξής πολύ συ­νο­πτι­κά:

· Δεν έχει καμία, απο­λύ­τως, βάση ο ισχυ­ρι­σμός ότι η καύση είναι συμ­βα­τή με το νέο ΕΣΔΑ. Ο κ. Τσι­ρώ­νης καλά θα κάνει να ξα­να­δια­βά­σει τη σχε­τι­κή πρό­βλε­ψη του ΕΣΔΑ: «Οι έν­νοιες “Ανά­κτη­ση Ενέρ­γειας” και “Ενερ­γεια­κή Αξιο­ποί­η­ση Απο­βλή­των” στο ΕΣΔΑ ορί­ζο­νται ως οι πρα­κτι­κές ήπιας πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής όχλη­σης, οι οποί­ες βάσει βιο­λο­γι­κών ή/και χη­μι­κών διερ­γα­σιών πα­ρά­γουν δευ­τε­ρο­γε­νή αέρια ή υγρά καύ­σι­μα για την πα­ρα­γω­γή ενέρ­γειας. Τέ­τοιες πρα­κτι­κές εν­δει­κτι­κά είναι: η ανά­κτη­ση βιο­α­ε­ρί­ου από ΧΥΤΑ/ ΧΥΤΥ, η πα­ρα­γω­γή βιο­α­ε­ρί­ου μέσω ανα­ε­ρό­βιας απο­δό­μη­σης, η πα­ρα­γω­γή βιο-ντί­ζελ από από­βλη­τα έλαια κ.α. Μέ­θο­δοι θερ­μι­κής ανά­κτη­σης ενέρ­γειας δευ­τε­ρο­γε­νών στε­ρε­ών καυ­σί­μων όπως η καύση, η αε­ριο­ποί­η­ση, η πυ­ρό­λυ­ση, η αε­ριο­ποί­η­ση Plasma κ.α. θε­ω­ρού­νται διερ­γα­σί­ες υψη­λής πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής όχλη­σης και βάσει της αρχής της προ­φύ­λα­ξης δεν εν­δεί­κνυ­νται από τον πα­ρό­ντα σχε­δια­σμό. Ως εκ τού­του τε­χνι­κές που πα­ρά­γουν RDF/ SRF δεν εν­δεί­κνυ­νται για την επε­ξερ­γα­σία των απορ­ριμ­μά­των κα­θό­τι απο­μα­κρύ­νουν υλικά που πρέ­πει να οδεύ­ουν προς ανα­κύ­κλω­ση. Τα δευ­τε­ρο­γε­νή καύ­σι­μα ορί­ζο­νται ως καύ­σι­μα που προ­κύ­πτουν έπει­τα από επε­ξερ­γα­σία απο­βλή­των”. Τε­λεία και παύλα.

· Είναι λάθος ότι η καύση είναι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά ασφα­λής. Αντί­θε­τα, εμπε­ριέ­χει πλή­θος πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών κιν­δύ­νων. Ιδιαί­τε­ρα η καύση στε­ρε­ών απο­βλή­των (σύμ­μει­κτων ή RDF) πα­ρά­γει υπό­λειμ­μα, που χρειά­ζε­ται δια­χεί­ρι­ση επι­κίν­δυ­νων απο­βλή­των και χώ­ρους υγειο­νο­μι­κής ταφής επι­κίν­δυ­νων απο­βλή­των (ΧΥΤΕΑ). Πα­ρα­πέ­μπου­με τον κ. Τσι­ρώ­νη στην πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή αδειο­δό­τη­ση μο­νά­δας καύ­σης στη ΝΑ Θεσ­σα­λο­νί­κη (δεν έχει υλο­ποι­η­θεί). Εκτός των αστο­χιών, το υψηλό κό­στος λει­τουρ­γί­ας αυτών των μο­νά­δων, με τή­ρη­ση των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών όρων, είναι ένας επι­πρό­σθε­τος πα­ρά­γο­ντας, που μπο­ρεί να οδη­γή­σει στη δη­μιουρ­γί­α­πρό­σθε­των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών κιν­δύ­νων.

· Οι μο­νά­δες απο­τέ­φρω­σης οφεί­λουν να έχουν βαθμό από­δο­σης με­γα­λύ­τε­ρο του 65%, σύμ­φω­να με την ισχύ­ου­σα ευ­ρω­παϊ­κή νο­μο­θε­σία, που θα γίνει ακόμη αυ­στη­ρό­τε­ρη. Αυτό ση­μαί­νει υπο­χρε­ω­τι­κή συ­μπα­ρα­γω­γή και απορ­ρό­φη­ση ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας και θερ­μό­τη­τας σε όλη τη διάρ­κεια του χρό­νου. Συν­θή­κη η οποία, σε με­σο­γεια­κές χώρες όπως η Ελ­λά­δα, είναι σχε­δόν βέ­βαιο ότι δεν θα ικα­νο­ποιεί­ται πάντα. Αυτό ση­μαί­νει ότι η συ­γκε­κρι­μέ­νη επι­λο­γή δια­χεί­ρι­σης κα­τα­τάσ­σε­ται στο ίδιο επί­πε­δο δια­χεί­ρι­σης με την ταφή.

· Η καύση δεν είναι μια κα­θα­ρά τε­χνι­κή επι­λο­γή. Είναι δια­χει­ρι­στι­κή, οι­κο­νο­μι­κή και πο­λι­τι­κή επι­λο­γή, που συ­ναρ­τά­ται με τη δη­μιουρ­γία νέου οι­κο­νο­μι­κού αντι­κει­μέ­νου για τους με­γα­λο­ερ­γο­λά­βους και δεν αντι­στοι­χεί στο μο­ντέ­λο της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης. Αντι­στοι­χεί στο μο­ντέ­λο της συ­γκε­ντρω­τι­κής δια­χεί­ρι­σης, με δια­σφα­λι­σμέ­νη την ύπαρ­ξη τε­ρά­στιων πο­σο­τή­των σύμ­μει­κτων σε με­γά­λο βάθος χρό­νου. Οι προ­πα­γαν­δι­στές αυτής της επι­λο­γής δεν έχουν δι­δα­χτεί τί­πο­τα από την εκτε­τα­μέ­νη λει­τουρ­γία των μο­νά­δων καύ­σης στην Ευ­ρώ­πη, τις πε­ρα­σμέ­νες δε­κα­ε­τί­ες; Οι οποί­ες, λόγω της ανά­πτυ­ξης της προ­δια­λο­γής και της ανά­κτη­σης των υλι­κών, έχουν ξε­μεί­νει από πρώ­τες ύλες και ανα­γκά­ζο­νται να ψά­χνουν αρι­στε­ρά-δε­ξιά για σκου­πί­δια, προ­κει­μέ­νου να δια­τη­ρή­σουν την κερ­δο­φο­ρία τους.

20/3/2016

ΠΡΩ­ΤΟ­ΒΟΥ­ΛΙΑ ΣΥ­ΝΕΝ­ΝΟΗ­ΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑ­ΧΕΙ­ΡΙ­ΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡ­ΡΙΜ­ΜΑ­ΤΩΝ (ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ)


Στη συ­νέ­χεια, πα­ρα­θέ­του­με επι­λεγ­μέ­νες πα­ρεμ­βά­σεις της ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ στα θέ­μα­τα της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ Ατ­τι­κής και της καύ­σης.

Για τον ΠΕΣΔΑ Ατ­τι­κής









Για την καύση




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου